آئین مستان

آسمونا کهکشونا ناله دارن، یا علی

اهل عالم اشک غم از دیده بارند، یا علی

یا علی یا علی یا علی

قلب محزون دیده پر خون گویم امشب، یا علی

هم نوا با ناله های قلب زینب، یا علی

یا علی یا علی یا علی

جبرئیل از عرش اعلی نوحه خوان شد، یا علی

همچو رویت غرق در خون آسمان شد، یا علی

یا علی یا علی یا علی

اسم اعظم نفس خاتم شاه عالم، یا علی

ذکر کعبه، ذکر مشعر، ذکر زمزم، یا علی

در پس در شد مکرر ذکر مادر، یا علی

در قیامت با ابهت شور محشر، یا علی

یا علی یا علی یا علی

مسجد کوفه شد پر ز شور و نوا 

شده نقش زمین علی مرتضی

یا علی یا علی

علی مرتضی شده حاجت روا

گریه بر غربتش کرده تیغ جفا

یا علی یا علی

بر دو چشم علی اشک تنهایی است

 آخرین سجده او تماشایی است

او تبسم کند پیش چشم همه

ذکر مولای ما شده یا فاطمه

مسجد کوفه شد پر ز شور و نوا 

شده نقش زمین علی مرتضی

یا علی یا علی

مانده امشب به در چشم از خون ترم

شاید از ره رسد سوره کوثرش

مسجد کوفه شد پر ز شور و نوا 

شده نقش زمین علی مرتضی

یا علی یا علی

تهدَمت والله ارکان الهدی

شکسته تا ابرو فرق مرتضی

به مقتل مولا ای بانو نیا

واااااای، علی علی علی علی

دختری تو خونه رو به آسمون

برده از دلش، دلشوره امون

مولا شد روونه رو به آسمون

برده از دلش، دلشوره امون

بند دل دنیا پاره شد با این صدا

سینه ی زهرا شراره شد وا علیا

تهدَمت والله ارکان الهدی

شکسته تا ابرو فرق مرتضی

به مقتل مولا ای بانو نیا

واااااای، علی علی علی علی

تا حسن تو مسجد تا دم خونه

زیر شونه ی مولا رو گرفت

یادش اومد کوچه تا دم خونه

دست مادرش زهرا رو گرفت

روی زمین مولا هر قدم هی میشینه

زیر لبش میگه وای من از مدینه

اگه توی کوفه این سرم شکست

مدینه پهلوی یاورم شکست

گوشواره تو گوش دلبرم شکست

تهدَمت والله ارکان الهدی

شکسته تا ابرو فرق مرتضی

به مقتل مولا ای بانو نیا

حالا که تو کوفه دل نداره تا

این زخم سر رو زینب ببینه

کربلا چی میشه وقتی خنجر

روی حنجر و زینب ببینه

روضه ی کرببلا همه به پا کنید

گریه کنا زینب رو بیایید دعا کنید

ام المصائب تو کربلا میشه

میبینه تو گودال خون به پا میشه

سر حسینش از تن جدا میشه

خون به پا میشه

بابا سلام، سلام بابا، سلام بابای خوبم

بابا حیدر بابا حیدر

بابا سلام، چرا رنگت پریده

بابا سلام، چرا قدت خمیده

تو مرد خواب نبودی ای قلندر

بابا نخواب پاشو غربت كشیده

دیدی چه خوابی برامون، بگو اذون دوباره

میگن حالت اینقدر بده، حرفات شده اشاره

جواب سلام ناقابله، تا پای جون می ایستیم

ما كه نمردیم یا علی، ما اهل كوفه نیستیم

بابا سلام، سلام بابا، سلام بابای خوبم

بابا حیدر بابا حیدر

بابا سلام،خدا بد نده امیرم

بابا سلام، برا زخمات بمیرم

ای دل گشا چرا رنگ خزونی

تا خوب بشی نذرت روزه میگیرم

درسته كه باباجون، زخمهات زده شكوفه

پاشو بگیر كیسه به دوش، قدم بزن تو كوفه

ای روزگار بردی زكف، صبر و قرار حیدر

آتش زدی تو ای فلك، دارو ندار حیدر

بابا سلام ، سلام بابا، سلام بابای خوبم

بابا حیدر بابا حیدر

خداحافظ ای تنهایی ها

سلام ای بانوی خوبی ها

چه سخته دنیای بی زهرا

واویلا

وای

سه روزه بیدارن یتیما، وای

سه روزه نخوابیده مولا ،وای

سه روزه علی دم گرفته، یازهرا

خداحافظ ای تنهایی ها

سلام ای بانوی خوبی ها

چه سخته دنیای بی زهرا

واویلا

سر زینب به زانوشه

حسن تکیه اش به دیواره

سر ارباب تو آغوشه ،علمداره

وای

سه روزه بیدارن یتیما، وای

سه روزه نخوابیده مولا، وای

سه روزه علی دم گرفته، یازهرا

خداحافظ ای تنهایی ها

سلام ای بانوی خوبی ها

چه سخته دنیای بی زهرا

واویلا

می گه زینب که ای بابا

چه زخمی روی ابروته

چرا باز گوشه ی خونه، یه تابوته

وای

سه روز خزونه بهارش، وای

سه روزه شده روضه کارش، وای

سه روزه فقط اشک و آهه، افطارش

دلش تو غربت زندونیه

نگاهش ابری و بارونیه

که سربند مولا خونیه

واویلا

خداحافظ ای تنهایی ها

سلام ای بانوی خوبی ها

چه سخته دنیای بی زهرا

واویلا

وای

سه روزه بیدارن یتیما، وای

سه روزه نخوابیده مولا، وای

سه روزه علی دم گرفته، یازهرا

خداحافظ ای تنهایی ها

سلام ای بانوی خوبی ها

چه سخته دنیای بی زهرا

واویلا

شبیهه چادر خاکی

اَمامش غرق در خونه

غریبه کوفه ای مردم، نمی مونه

وای

سه روزه که نقش زمینه ،وای

سه روزه داره غم تو سینه، وای

سه روزه همش کربلا رو، می بینه

می مونه،از روز عاشورا

سه روز رو خاک گرم صحرا

حسینش بی سر، ارباً اربا

واویلا

دل کبابم شده گل پرپر

دیگه سحر شد شب غم حیدر

یاد تو هستم تا نفس آخر

جانم بر لبم رسیده

رنگ چهره ام پریده

کجایی کجایی یار قد خمیده

حیدر علی علی علی جان ...

زخم عمیق سر پر خونم

آتش کشیده به همه جونم

نگید بمونم دیگه نمی تونم

گرچه فرق من دو تا شد

دل من درد و غم رها شد

خدایا خدایا حاجتم روا شد

حیدر علی علی علی جان ...

دست هام رو بستند پیش پای زهرا

چیزی نگفتم به هوای زهرا

کاشکی می مردم تو عزای زهرا

دیدم شعله های کینه

آه از غصه های سینه

می میرم می میرم با غم مدینه

حیدر علی علی علی جان ...